Binnen ons bedrijf werken collega’s die zich niet alleen lid voelen van de ‘Talen familie’, maar ook echt familie van elkaar zijn. Zoals vader Piet en dochter Karlijn van der Borght .

Piet werkt het liefst als schilder en vond in Talen een fijne, sociale werkgever. Wat hij niet wist, was dat dochter Karlijn stiekem ook bij Talen solliciteerde…

Een gevoel van trots. Dat is wat er bij vader Piet en dochter Karlijn van der Borght naar boven komt als het gaat over Talen Vastgoedonderhoud én over hun relatie onderling. Daar waar Piet inmiddels vijf jaar bij Talen werkt, is Karlijn wat korter in dienst: sinds september 2020. Toch kunnen ze allebei goed verwoorden waar die trots voor elkaar, voor het bedrijf én de gezamenlijke passie voor de bouw precies vandaan komt.

Dat begon al vroeg. In 1983 haalde Piet op de vakschool zijn schildersdiploma. Zoals hij zelf zegt, heeft hij zolang hij werkt ‘altijd wel iets gedaan wat met verf te maken heeft’. Hij ging bij verschillende werkgevers aan de slag. Altijd met goede zin en passie voor het vak. Dat was bij zijn laatste werkgever ook zo. Toen keerde het tij: het bedrijf ging failliet. Dat betekende voor Piet dat hij op zoek moest naar ander werk, want de pensioenleeftijd van bijna 68 jaar was nog niet in zicht. Solliciteren dus maar.

U bent veel te goed

Als je gaat solliciteren, moet je ook een cv maken. Bij het uitzendbureau kreeg hij de vraag wat hij wilde gaan doen. “Gewoon schilderen”, was zijn antwoord. Wat Piet te zien kreeg, was een verbaasde blik én dito vraag van de man tegenover hem. Die kon het antwoord niet begrijpen, gezien zijn werkervaring en wat hij allemaal had gedaan in zijn loopbaan. Hij kreeg te horen dat hij overgekwalificeerd was om als schilder aan de slag te gaan. Maar met Piet maak je de kachel niet aan: schilderen doet hij het allerliefste. Daar wilde hij in verder!

Talen maakt het verschil

Zodoende kwam hij in 2015 bij Talen Vastgoedonderhoud terecht. Hij ging aan het werk bij de vestiging Talen Zuid (Nijmegen en omstreken). En hoewel hij het niet snel hardop zal zeggen (“Je doet overal je dingetje”), ervaart Piet vergeleken met zijn vorige werkgevers wel degelijk een verschil. Waar dat verschil in zit? “Dat zijn heel veel dingen. Talen is een heel sociaal bedrijf. Ze zijn goed voor hun mensen. Is je kleding kapot of te vies om mee te werken? Ze regelen snel een nieuwe outfit voor je. Is het einde van de bouwvak in zicht? Dan kun je een medewerkersbbq in je agenda omcirkelen. Dat waardeer ik echt enorm.”

Stiekem solliciteren

Terwijl solliciteren voor Piet een ‘moetje’ was, was het bij zijn dochter Karlijn een ‘magje’. Zij werkte in een andere branche als projectmanager, maar wilde al een tijdje iets anders en ging op zoek. Ze keek rond bij verschillende bedrijven: óók bij Talen. Waarom precies? Ze kende het bedrijf uiteraard via haar vader en wist dat Talen ook onderhoudsprojecten deed. Maar verder? Daar kwam ze pas wat beter achter toen ze de filmpjes op de website bekeek. Toen wist Karlijn: “Dit bedrijf is iets voor mij. Het voelde meteen goed.” En toen zag ze óók nog dat er een openstaande vacature was voor calculator/werkvoorbereider. Maar ga je solliciteren bij het bedrijf waar je vader werkt? “Waarom niet?”, zal ze gedacht hebben. Want de relatie tussen Karlijn en Piet is wat je noemt ‘ontzettend goed’. Twee handen op één buik, dat zijn ze. Toch vertelde ze haar vader nog niet dat ze ging solliciteren bij Talen Vastgoedonderhoud.

Goed nieuws: beginnen maar!

Je zou misschien denken dat Piet een kleine tip aan Karlijn heeft gegeven, maar dat is niet het geval. Piet wist echt niets van de sollicitatie af. Bewust hield Karlijn het geheim voor hem. Hij was dan ook blij verrast toen Karlijn uiteindelijk vertelde dat ze bij Talen Vastgoedonderhoud had gesolliciteerd. Dat was na het eerste gesprek. “Ik kon het echt niet langer voor me houden”, aldus Karlijn. De eerste reactie van haar vader was vooral liefdevol: hij vond het ontzettend leuk. En toen Karlijn niet veel later hoorde dat het bedrijf graag met haar verder wilde, was Piet ook nog eens heel trots.

Haar indiensttreding bij Talen Vastgoedonderhoud werd in september 2020 een feit. Wat Karlijn met name is bijgebleven van de eerste paar weken, zijn de kennismakingsgesprekken met echt héél veel mensen binnen het bedrijf. Van mensen op de werkvloer tot aan de directie. Je kunt letterlijk bij iedereen binnenstappen. Dat maakt ook dat ze Talen omschrijft als een heel toegankelijk bedrijf, ongeacht je functie.

Met roze helm de bouw op

En dan begint na een paar weken het echte werk. Zo ook voor Karlijn. Hoewel er in de bouwwereld nog steeds voor het grootste deel mannen rondlopen, ziet Karlijn dat niet als een drempel. Sterker nog; ze werkt het liefste met mannen samen. Ze respecteren haar omdat ze snel genoeg doorhebben dat Karlijn weet waarover ze praat. En hoe weet je nou dat je Karlijn voor je hebt tijdens een project, tussen al die kerels? Dat is niet zo moeilijk: ze draagt een knalroze bouwhelm. Maar weinig vrouwen kiezen voor de bouw. Het is dan ook een pittige studie: HBO Bouwkunde. Toch lukte het Karlijn om in vier jaar te slagen, iets om trots op te zijn!

Ambities

Kijkend naar de loopbaan van Piet, zou je denken dat hij ‘rustig’ met pensioen kan gaan over zes jaar. Dus ‘gewoon’ lekker blijven schilderen: doen wat hij zo mooi en leuk vindt. Maar Piet is ‘Leermeester 1’, dat betekent dat hij bevoegd is om iemand te begeleiden die net in het schildersvak komt kijken. Karlijn weet het zeker: “Ons pap zou dat echt heel goed kunnen.” Wat dat betreft mag Piet ook trots zijn op Karlijn: zij spreekt haar ambitie hardop uit. Ze wil graag projectleider worden!

 

 

 

 

 

 


Familiebedrijven maken een belangrijk deel uit van de Nederlandse economie. Talen Vastgoedonderhoud is daar één van, sinds 1928.