Binnen ons bedrijf werken we met collega’s die zich lid voelen van de ‘Talen familie’. Zo ook Nico te Dorsthorst en Marco van der Zon, de thuiskomers.

Het gras lijkt groener bij de buren. Soms geldt dat ook voor werk. Nico en Marco zijn even uit dienst geweest bij Talen, maar kwamen snel weer terug…

Het gras bij de buren lijkt vaak groener. Dat kan soms ook op ‘werk’ van toepassing zijn. Nico te Dorsthorst (uitvoeder bij Talen Zuid) en Marco van der Zon (adviseur P&O) zijn even uit dienst geweest bij Talen Vastgoedonderhoud, en keerden beide ook weer terug. Wat maakte dat ze ooit kozen voor dit familiebedrijf, vertrokken naar een andere werkgever – om vervolgens toch weer terug te keren?

De keuze om relatief kort na je vrijwillige vertrek terug te keren naar je voorlaatste werkgever, is zeker niet standaard. Toch mocht Talen Vastgoedonderhoud al tien ‘thuiskomers’ verwelkomen.

Veel reistijd

Daar kan uitvoerder Nico te Dorsthorst over meepraten. Hij begon zes jaar geleden als uitvoerder bij de vestiging West. Daar waar de projecten in het begin van zijn Talen-loopbaan in die omgeving plaatsvonden, werd dat na verloop van tijd steeds verder weg. Voor Nico betekende dat veel extra reistijd. Dat liep dusdanig op dat hij, gezien zijn woonplaats in die regio, graag wilde switchen naar Talen Zuid. Jammer genoeg was daar toen geen mogelijkheid voor. Daarmee werd voor hem de keuze wat ‘gemakkelijker’ om op zoek te gaan naar iets anders. Hij kwam in contact met zijn oud-werkgever en stopte bij Talen. Maar wel met de woorden: “De deur staat altijd voor je open”. En dat onthield hij.

Snel weer terug

Gelukkig maar, bleek achteraf. Want Nico merkte naar een paar maanden al dat het ‘niet goed voelde’. Dan kun je verschillende dingen doen, maar Nico stond dat zinnetje ‘de deur staat altijd open’ nog helder voor de geest. In juli 2020 ontstond er contact met Talen Vastgoedonderhoud en raakten ze weer met elkaar in gesprek. Het resultaat? Nico zegde zijn baan op en keerde in oktober 2019 terug bij Talen Vastgoedonderhoud. En dit keer bij de vestiging Talen Zuid. Hij was slechts acht maanden weggeweest, maar Nico was blij weer terug te zijn. En niet alleen hij: zijn collega’s ook!

Zelfde verhaal

Ook Marco van der Zon, adviseur P&O bij Talen Vastgoedonderhoud, was acht maanden weg. Hij kwam voor het eerst bij Talen in dienst vanuit de detacheringsbranche. En kreeg de kans om recruitment en HR-zaken op te pakken voor alle vestigingen (Zuid, Midden, West, Noord). Het was een mooie overstap voor hem: hij kreeg veel vrijheid in zijn functie.

Eenmaal aan de slag, bleek de functie toch meer operationeel dan hij dacht. En dat terwijl hij eigenlijk meer de strategische HR-kant op wilde. Op dat moment kwam zijn oud-werkgever ‘aan de deur rammelen’ met de vraag of Marco terug wilde komen om een start-up te beginnen op payroll-gebied. Tja, wat doe je als je zo’n mooie aanbieding krijgt? Hij pakte de uitdaging aan. Bij Talen vonden ze het ontzettend jammer, maar ze begrepen het.

Geen voldoening

Marco vertrok met een gelukkig gevoel, toch bleek het niet te zijn wat hij ervan verwachtte. Zijn nieuwe baan eiste veel van zijn privéleven en hij kreeg ook nog eens geen voldoening van zijn werk. Omdat de band met Talen Vastgoedonderhoud nog steeds goed was, begon het te kriebelen. “Wanneer kom je terug?”, vroeg Emiel Talen, toen Marco bij hem op de koffie kwam. En daarna ging het snel. Hij keerde terug in dezelfde functie, maar wel in een meer strategische rol: hij is HR-verantwoordelijk voor Talen Noord en Talen West.

Warm bad

Wat maakte het dat zowel Nico als Marco terugkeerden? Voor Nico gold dat het ‘gewoon superfijn’ was om weer onder de Talen-vlag te kunnen werken. Hij heeft, zoals hij het zelf zegt, een ‘Talen-hart’. En de sfeer onderling is goed; dat maakt het werk zo plezierig. Uiteraard zitten er ook mindere kanten aan zijn werk, maar bij geen van zijn vorige werkgevers zou hij willen terugkeren. Talen is gewoon een prachtig bedrijf: de sociale kant, het warme gevoel, de betrokkenheid, de ‘we doen het samen’-insteek.

Marco kan dat beamen. Zijn terugkomst voelde voor hem als een warm bad. Talen is een sociaal bedrijf; het zorgt goed voor haar mensen. Dat merk je aan alles. En wat voor hem ook belangrijk was in zijn keuze om terug te keren: het bedrijf stimuleert doorontwikkeling. Dat spreekt hem erg aan. Hij wil zichzelf constant blijven uitdagen op zijn vakgebied.

De toekomst voor beide

Als je terugkeert bij de werkgever waar je ooit vrijwillig bent weggegaan, zijn er vast zaken die die je wilt bespreken of anders aan wilt pakken. Voor Marco betekende dit dat hij wilde (en kon) ‘gaan bouwen’. Het HR-team werd uitgebreid naar in totaal vijf personen, zodat hij ook de operationele zaken beter kon beleggen. Dat gaf hem de kans om andere projecten op te pakken, zoals het introduceren van het Leasefiets-plan. Of het verder inzetten van arbeidsmarktcommunicatie, om potentiële en nieuwe medewerkers enthousiast te maken over en voor dit familiebedrijf.

Nico heeft een andere uitdaging, vindt hij zelf. Ondanks zijn ‘Talen-hart’, vindt hij dat het bedrijf soms iets ‘te sociaal’ is. Met de vuist op tafel slaan kan af en toe nodig zijn, volgens Nico. Ook in de rol van uitvoerder. Om te praten over uitdagingen tijdens het werkt, spart hij regelmatig met collega-uitvoerders van andere Talen-vestigingen. En dan is het heel fijn om te horen dat ook zij tegen dezelfde zaken aanlopen. Het gevoel van saamhorigheid, het ‘samen doen’ en elkaar versterken, geeft hem elke dag weer energie om ervoor te gaan. En dat blijft.

 

 

 

 

 

 

 

 


Familiebedrijven maken een belangrijk deel uit van de Nederlandse economie. Talen Vastgoedonderhoud is daar één van, sinds 1928.