Binnen ons bedrijf werken collega’s die zich niet alleen lid voelen van de ‘Talen familie’, maar ook echt familie van elkaar zijn. Zoals de achterneven Willie en Henry Altink.

Elke werkdag om 06.00 uur vertrekt een herkenbare Talen-bus met twee achterneven uit Rijssen naar een projectlocatie.

In dit geval gaat het om de bus van Willard, ofwel Willie (want ‘da’s veel makkelijker’) Altink. In diezelfde bus zit ook Henry Altink. De heren zijn achterneven van elkaar. Allebei werken ze bij Talen Vastgoedonderhoud en áltijd samen op een project. Hoe is het om als familie zijnde, ook nog eens bij een familiebedrijf te werken? Toeval, of juist niet?

Om met dat laatste te beginnen: helemaal toevallig was het niet. Henry kwam elf jaar geleden bij Talen in dienst. Hij heeft, zoals hij zelf zegt ‘het mooiste beroep van Nederland’: allround schilder. Henry begon met drie andere schilders uit de buurt van Rijssen, maar bleef uiteindelijk als enige over. Dat maakte zijn werkplezier er niet beter op.

Toevallig kwam hij weer met Willie in contact. ‘Weer’ ja, want ze kenden elkaar al vanuit andere bedrijven en uiteraard omdat ze familie zijn, maar ze hadden nog nooit samengewerkt. Henry gaf bij Willie aan dat hij ‘een maatje’ miste tijdens zijn werk. Hij vertelde ook dat Talen Vastgoedonderhoud misschien iets voor Willie was, vanwege zijn goede ervaringen. Dat liet Willie zich geen twee keer zeggen: hij trok de stoute (werk)schoenen aan en nam contact op voor een gesprek.

Twee Altink’s samen aan het werk

Dit pakte goed uit voor Willie; niet veel later kwam hij bij Talen in dienst bij als teamleider. Dat was dus niet alleen mooi voor hem, maar ook voor Henry: vanaf dat moment konden ze samen aan het werk en begonnen vanzelfsprekend óók de gezamenlijke ritjes vanuit Rijssen naar elke keer weer een andere projectlocatie van Talen Midden. De samenwerking tussen de twee staat garant voor gezelligheid. Want als je beide voor dezelfde voetbalclub bent (Excelsior ’31 en Ajax), valt er altijd wel wat te bespreken. En gaat het even niet over voetbal, dan gaat het wel over de dingen die ze samen meemaken.

Méér dan schilderen alleen

Het contact met bewoners doet in principe Willie, hij is eerste aanspreekpunt. En bewust staat hier ‘in principe’ geschreven, want Henry doet dat ook. Ze komen niet alleen iemands woning schilderen, ze hebben ook contact met de bewoner zelf. Dat is één van de redenen wat het werk zo mooi maakt: het persoonlijke contact. Dat vinden ze beiden erg belangrijk.

Wat Willie en Henry ook erg belangrijk vinden, is goed werk afleveren. Ze willen altijd terug kunnen komen in een wijk nadat ‘de klus geklaard is’. Hoe weet je of je je werk goed doet? Bijvoorbeeld op het moment dat een Irakees gezin een heel Irakees buffet klaarmaakt voor álle Talen-mensen die in hun buurt en hun woning aan het werk zijn. Deze mensen waren zo ontzettend tevreden, dat ze iets terug wilden doen. De waardering die je dan voelt en terugkrijgt vinden Willie en Henry bijzonder mooi.

Alles goed voor elkaar

De overstap naar Talen Vastgoedonderhoud is voor Henry elf jaar geleden, voor Willie tien jaar. Terugkijkend hebben ze beide geen dag spijt van deze ‘transfer’, om maar even in voetbaltermen te spreken. Waar dat door komt, volgens hen? Door het feit dat je geen nummer bent, dat je gewaardeerd wordt voor het werk wat je doet, dat Talen Vastgoedonderhoud iets over heeft voor werknemers, dat ze oog hebben voor de mens, dat je kansen krijgt binnen het bedrijf, dat je een opleiding kan volgen als je dat wilt. Én dat je je salaris altijd op tijd uitbetaalt krijgt op een vaste dag in de maand. Dat klinkt misschien logisch, maar volgens Willie en Henry is dat zéker niet vanzelfsprekend binnen deze sector. Kortom: Talen heeft de zaken gewoon goed voor elkaar.

 

 

 

 

 

 


Familiebedrijven maken een belangrijk deel uit van de Nederlandse economie. Talen Vastgoedonderhoud is daar één van, sinds 1928.